miércoles, 23 de abril de 2014

Cós petit


Un cós tan petit on no caben més quexalades
on no queda lloc per una punyalada més
tremolossa de sentiments perduts
d'abrassades poc amorosses
de sonriures caducs
pel temps que ja no torna i
que a ningú importa...
I la lluïta per recuperar,
per tornar a ser el qu'era
cansa tan
que l'ànima es recent
una i un'altra vegada
i es revolca per terra con si fòs un no rés
una deixalla rovellada

que a ningú importa...

No hay comentarios:

Publicar un comentario